راه سعادت مسیری به سوی موفقیت و خوشبختی

با افراد غمگین و افسرده چه کنیم؟

۱. کنارشان حضور داشته باشید

یکی از بهترین کمک‌هایی که می‌توانید به افراد مبتلا به افسردگی بکنید این است که کنارشان باشید. البته لازم نیست که لزوما با آنها حرف بزنید یا نصیحتشان کنید، همین که کنارشان بنشینید، وقت‌هایی که گریه می‌کنند، بدون حرف بغلشان کنید و اجازه دهید حضورتان را درک کنند.

با لبخند و لحنی گرم به آنها بگویید: «به من بگو که چه کاری می توانم برای کمک به تو انجام بدهم؟ می‌خواهیم با هم راهی پیدا کنیم که به تو کمک کند تا حالت بهتر شود»

۲. مراقب حرکات‌تان باشید

درست است که آدم‌های افسرده ممکن است در تمرکز کردن یا به خاطر آوردن مطالب مشکل داشته باشند اما معنایش این نیست که معنا و مفهوم حرکات بدن و صورت و به طور کلی عملکرد شما را درک نمی کنند یا حواسشان به این جزییات کوچک نیست.
سعی کنید حتی اگر نمی‌توانید به صورت کلامی به آنها قوت قلب بدهید با حرکات بدنتان به آنها نشان دهید که برایشان اهمیت زیادی قائل هستید. مثلا برایشان غذا بپزید، یک پیغام تلفنی یا پیامک کوتاه برایشان بفرستید یا خیلی ساده یکی از لباس‌هایشان را اتو بزنید و تا شده روی میزشان قرار دهید تا اولین چیزی باشد که اول صبح چشمشان به آن می افتد.
این کار درست مثل این است که در ذهن تاریکشان یک چراغ پر نور روشن کرده باشید.

۳. آدم‌های افسرده را قضاوت یا نقد نکنید

افراد افسرده را قضاوت نکنیم


آنچه که می‌گویید، تاثیر زیادی روی روحیه و ذهن افرادی دارد که عاشقانه شما را دوست دارند. بنابراین از گفتن جملاتی مانند: «تنها چیزی که تو لازم داری این است که نیمه پر لیوان را ببینی» یا «همه اینها فقط در ذهن خودت است.
اگر از رختخواب بیرون بیایی و گشتی بزنی، مطمئن باش حالت بهتر می‌شود» شنیدن این حرف از زبان شما، برای دوست افسرده‌تان مثل این است که به او می‌گویید خودش انتخاب می‌کند که چه احساسی داشته باشد و افسرده باشد یا نباشد. در نتیجه او را بیشتر از قبل منزوی می‌کنید.

۴. از دوست داشتن‌های خشن خودداری کنید!

 
افسردگی یک بیماری است و با تشر زدن و عصبانی شدن شما قرار نیست بهبود پیدا کند. اگر کسی که دوست دارید، به افسردگی مبتلا شده مطمئن باشید شنیدن جمله «به خودت بیا یا دیگه من را نمی‌بینی» کمکی به او نمی‌کند و حتی ممکن است باعث شود که بیش از پیش احساس بیهودگی و بی ارزشی پیدا کند.
اگر می‌خواهید بدانید با این کار چه بلایی سر آدم افسرده می‌آورید، کافی است یک بیمار سرطانی را در نظر بگیرید که اطرافیانش او را طرد می‌کنند یا از خودشان دور می کنند.

۵. درد و رنجی را که تحمل می‌کنند، کوچک نشمارید

شما به گفتن جملاتی مثل «تو خیلی نازک نارنجی هستی» یا «چرا اجازه می‌دهی چنین موضوعات کوچکی این قدر اذییت کند» باعث می‌شوید که به خاطر احساساتش شرمنده شده یا دچار احساس گناه شود.
کوچک شمردن افسردگی یک نفر این احساس را به او می‌دهد که به خاطر یک ضعف شخصیتی یا یک نقص و اشتباه افسرده شده است.

۶. نصیحت نکنید

 
نصیحت کردن یا پیشنهاد دادن به افرادی که دوستشان داریم یا عاشقشان هستیم طبیعی‌ترین کار ممکن به نظر می‌رسد و درست است که آدم‌های افسرده نیاز به راهنمایی دارند ولی شما با نصیحت کردنشان، این احساس را به آنها می‌دهید که خودشان نمی‌توانند از پس مشکلات بر بیایید کاملا ناتوان هستند.
بنابراین اگر می‌خواهید به یک آدم افسرده کمک کنید بهتر است به جای نصیحت کردن، از خودشان بپرسید که چه کاری می تواند حالشان را بهتر کند و با این کار این فرصت را به او بدهید که از شما درخواست کمک کند.

۷. مقایسه کردن ممنوع!

 
شاید خود شما هم در دوره‌ای از زندگی‌تان افسرده بوده باشید ولی این که از خودتان برای دوست افسرده امروزتان مثال بزنید و سعی کنید او را قانع کنید که اوضاع شما بدتر از اوضاع فعلی او بوده است! شاید هدف شما این باشد که به دوستتان نشان بدهید که او در درد و رنجش تنها نیست اما در عوض این احساس را به او می‌دهید که دارید احساساتش را کوچک می‌کنید.