برشی از  کتاب تئوری انتخاب

چرا برخی از ما چیزی را انتخاب می کنیم که مایۀ درد و رنج ماست؟!

 بهترین انتخاب ممکن، ضرورتاً انتخاب مفید و سودمند نیست. ولی در زمانی که ما به انتخاب دست می‌زنیم مفید و خوب به نظر می‌رسد.

دکتر گلاسر مثال خوبی دارد؛ او می‌گوید یک مرد جوان در پارک بزرگ کاکتوس مشغول قدم زدن بود، ناگهان تمام لباس‌هایش را در آورده و  وسط کاکتوس‌ها می‌پرد و غلت می‌زند، افرادی که اطراف بودند او را با زحمت بیرون می‌آورند و از او می‌پرسند: چرا این کار را کردی؟!

او پاسخ می‌دهد که :

“در آن لحظه به نظرم کار خوبی می‌آمد”

همه ما انتخاب‌های این چنینی داریم که در لحظه به نظرمان کار درستی می‌آمده،

• زمانی‌که از ترس تنهایی با کسی ارتباط داشتیم که ما را به بیراهه کشانده ،
• در زمان درماندگی از کسی درخواست کمک کردیم که صلاح ما را نمیخواسته
• تلاش برای نگه داشتن فردی کردیم که روح و شخصیت ما را پایمال کرده
  

همه ما احتمالاً در میان کاکتوس‌ها غلت زده‌ایم.

ما در آن لحظه این رفتارهای آسیب‌زا را انتخاب می‌کنیم، اما چرا؟!‼

 استفاده از یک‌سری الگوها که ممکن است از والدین یا اطرافیان آموخته شده باشد یا انتخاب آسان‌تری است، نسبت به فکر کردن و پیدا کردن انتخاب‌های بهتر، این‌ است که ما را برآن می‌دارد که رنج بردن و تحمل درد را انتخاب کنیم.

باور این که موقعیتی ناامیدکننده است و شما نمی‌توانید هیچ کاری بکنید باعث این همه رنج و درد شده است.

باور افسرده شدن بسیار راحت تر از تلاش برای گرفتن حق است،

باور اضطراب داشتن راحت تر از تلاش برای دوست داشتن کسی است،

باور  ناامیدی و اندوه راحت تر از تغییر مسیر و شروع مجدد است،

بله ما به این علت است که در شرایط خاص روی کاکتوس‌ها غلت می‌زنیم.